градот РАДОВИШ

Радовиш е град во југоисточниот дел од Република Македонија.

Општината Радовиш ги зафаќа подножјето на планината Плачковица и северниот дел на Струмичката Котлина.

Радовиш зафаќа површина од 497,48 km². Во склоп на општина Радовиш припаѓаат 36 населени места.

Според најновиот попис на населението (2002), Радовиш има 28.244 жители, а густината на населеност во општината е 56/km².

Во општината предимно живеат македонци, како и турско и ромско малцинство.

Климата во Радовиш е средоземно-континентална, со 112 сончеви денови во годината.

Градоначалник на општината е д-р Роберт Велков.

население
* Македонци 13991 (86,24%)
* Албанци 1
* Турци 1927
* Роми 181
* Власи 20
* Срби 60
* Бошњаци 1
* останати 42

Населени места :
Населени места во Радовишката Општина се градот Радовиш и околните села: Али Коч, Али Лобаси, Бучим, Воиславци, Дамјан, Држани, Дурутлија, Злеово, Ињево, Јаргулица, Калаузлија, Калуѓерица, Каралобоси, Караџалар, Козбунар, Коџалија, Ново Село, Ораовица, Папавница, Погулево, Подареш, Покрајчево, Прналија, Раклиш, Сариѓол, Смиланци, Сулдурци, Супурге, Тополница, Ќоселија, Худаверлија, Чешме Маале, Шаинташ, Шипковица и Штурово.

ИСТОРИЈА
Градот Радовиш за прв пат се споменува во 1019 год. во Грамотата на Византискиот цар Василие Втори, а така се викала и средновековната жупа, што покажува дека градската функција потекнува од средниот век. Во тоа време Радовиш претставувал значаен регионален трговско-занаетчиски и рударски центар. Името на градот Радовиш е поврзано со името на средновековната кнегиња од словенско потекло, Рада, која живеела во тврдината над градот, чиишто урнатини се уште постојат. Територијата на општината Радовиш е богата со археолошки локалитети, манастири и цркви кои се дел од богатата ризница на споменици на културата.